Letra da Música: Reizen verruimt - Jaap Van de Merwe

Zo'n eigen nestje in het vrijgezellenflatgebouw
Is 't mooiste wat je kunt verlangen als moderne vrouw
Wie 'hunkerbunker' zegt, moet eerst zijn Kinsey eens gaan leren;
Bij ons wordt niet gehunkerd Er is niets wat wij ontberen
Die hunkerbunkerjongens. Zulke dodderige drollen
'k Hoef zelf nooit stof te zuigen, afwas doen, om brood te hollen
O nee, niet wat u denkt! Geen seksuele bijbedoeling
Dat ligt niet in hun aard 't Is louter geestelijke voeling
Een hunkerbunker is een zaligheid
Voor de alleenstaande vrouw in deze tijd

We leven allemaal geweldig met mekander mee
'k Zie nog, hoe op een lente-ochtend indertijd Andre
Ons kwam vertellen, dat hij net een kindje had gekregen;
't Had in een mandje naast de krant en 't flesje room gelegen
Eerst lachten wij hem uit: "Haha, daar trappen wij niet in
Was 't soms die kikker uit het sprookje van die koningin"
Het bleek een schattig kind, donker, met iets heel klassieks;
'Apollo' noemden we 't En toen 't ging praten, sprak 't Grieks

Ah, Griekenland! Geweldig! Ik kan uit ervaring spreken
Toevallig had ik er het jaar daarvoor goed rondgekeken
In mijn vakantie Mensen, dat is andere koek dan Drente
Van vrouwen merk je niks Maar aah die woeste Griekse venten
Oh, Griekenland, het is een zaligheid
Voor de alleenstaande vrouw in deze tijd

't Is leuk, die kinderkreetjes in de vrijgezellenflat
Vooral sinds (een jaar na Apollo) 'n kind was neergezet
Bij Menno voor de deur Die voelde zich eerst opgelaten
Maar 't wende gauw Tot baby Portugees begon te praten

Toevallig was 'k in Portugal geweest met m'n vakantie
Sindsdien ga 'k beven, als 'k alleen maar 'n plaatje van dat land zie
En Portugezen. Mm! Mm! Mm! Ik wil niet overdrijven
Maar als 'k ze roem, dan spreek ik uit ervaring aan den lijve
Want Portugal het is een zaligheid
Voor de alleenstaande vrouw in deze tijd

Weer lentetijd! We plagen nu al Gerard voor de grap
"Nou is het jouw beurt"! Dan schrikt hij, want zijn ruimte is al krap
Sinds hij vierhoog dat ezeltje op kamer heeft genomen
Allicht met dispensatie van de huisbaas, en van Rome

Ah, Rome! Wil 'k nog heen! Niet nu Voorlopig blijf ik dromen
Bij 't moois dat 'k van mijn Afrikaanse reis heb meegenomen
Ik sla een jaar vakantie over Nee, ik word geen kwezel
Maar Gerard kan gerust van ziel gaan slapen (Met z'n ezel!)
Ah, Afrika. Daar woont de zaligheid
Voor de alleenstaande vrouw in deze tijd